11 brieven die mijn leven hebben veranderd, een jaaroverzicht

Eindelijk. Ik kan ergens een jaaroverzicht van maken. Hier heb ik zo lang op zitten wachten (een jaar om precies te zijn). Ik zou bijna willen zeggen dat ik hierom ben begonnen met het Bucketbriefproject. Een jaar geleden! En al liggen de brieven de laatste maanden online een beetje stil, ze worden nog steeds geschreven.

Ik begon in april 2016 met het schrijven van handgeschreven brieven om van de wereld een betere plek te maken. Ik combineerde mijn bucketlist met brieven en dat bleek een gouden combinatie. Niet dat de wereld er nou veel beter van geworden is, maar er zijn wel een paar mensen blij van geworden.

Hieronder een selectie van 11 brieven.

1. De ontmoeting met held Quikie, het Nesquikkonijn

Ik kreeg een verrassend antwoord op een simpele vraag aan Nesquik. Hoe dat konijn heette. Bij Nesquik hesen ze zich vervolgens in een konijnenpak en namen een filmpje op. Vragen hoeven niet ingewikkeld te zijn, merkte ik toen.

2. Een pen lenen van J.K. Rowling

Ik wilde mijn brieven met een bijzondere pen schrijven, en die vroeg ik daarom te leen aan J.K. Rowling. Na weken wachten, verscheen er een brief uit Engeland. De opwinding was groot. De teleurstelling ook. Brieven schrijf ik een jaar later met een speciale vulpen die ik van mijn vader kreeg.

3. Een boom laten kappen om een mond te snoeren

Dit had nog wel wat voeten in aarde. Ik moest na een brief, ook nog flink appen met de gemeente om de beroemde beuk op landgoed Clingendael in Den Haag tegen de grond te krijgen. Ik vond de boom prachtig, maar tijdens de lunchpauze liep ik er met een aantal collega’s langs en een daarvan hield dan dagelijks een betoog over de ziekelijke staat van de boom. Hij moet dood, dacht ik toen (niet die collega, de boom). Dat gebeurde. Een jaar later is er op die plek een nieuw stekje geplant.

4. Het ijsje dat ik probeerde weg te geven via een boek

Een ijsje weggeven per brief vergde organisatie. Ik had een briefje in het boek My Killer Body Motivation verstopt in de boekenwinkel (en de man die er werkte, snapte er helemaal niets van). Sportende mensen verdienen ook wel eens een ijsje. Vervolgens had ik bij een ijssalon alvast het ijsje afgerekend en ze op de hoogte gesteld van het projectje. Niemand haalde het op. Tijdens een rondje hardlopen heb ik het ijs later zelf maar opgegeten.

5. Een grote slagroomtaart voor de NS

NS Webcare was de meest uitgescholden werkvloer van Nederland. Zullen we ze een taart sturen? vroeg ik aan Taartenwinkel. Het was meteen geregeld.

6. Op een boot naar Engeland om flessenpost te versturen aan Coldplay

Coldplay was lastig telefonisch te bereiken. Ook via e-mail of social media lukte dit niet. Ik probeerde het met flessenpost, en ik hielp mijn post een klein eindje op weg. Ik ontmoette een aantal opvallende personen in Dover.

7. Ik zette een doos met chocola bij het vuilnis ter attentie van de vuilnismannen

Maar ze zagen het aan voor vuilnis.

8. De prachtige briefwisseling met kinderboekenschrijfster Tonke Dragt

Tonke Dragt werd zo ongeveer mijn eerste penvriendin. Ze schreef me wat zij aan de Koning der Nederlanden zou vragen. En dat had te maken met het ontbijt van Willem-Alexander.

9. De uitnodiging van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Kirgizië om de staatssecretaris van Cultuur en Toerisme te ontmoeten

Ik had eigenlijk gevraagd of ik de President een hand kon geven, maar die had het te druk. De uitnodiging staat nog steeds, maar ik heb nog geen mogelijkheid gehad een ticket te boeken.

10. Het Koninklijk Huis in de brievenbus

11. Maar dit briefje van mijn nichtje was the best

En de mislukkingen en andere hoogtepunten?

Ik wilde een ster naar mijn zus laten vernoemen. Als je een ster ontdekt, dan mag je deze namelijk een naam geven. Ik vroeg Stephen Hawking of hij tips had over hoe ik een ster of planeet kon ontdekken. De Belgen waren me voor, met Trappist-1. Ook vroeg ik een Japanse wetenschapper hoe ik weer haar op mijn hoofd kon krijgen. Daar heb ik nog een blog van liggen, maar die durf ik niet te publiceren. Ik stuurde een LP naar een vakantievonk in Berlijn, maar ze vond het waarschijnlijk belachelijk.

Ik werd Utrechter van de Week en door verschillende mensen geïnterviewd. Ook op de radio, terwijl collega’s in de ruimte ernaast allemaal aan het luisteren waren. “Als jij bij je sollicitatie had verteld dat je flessenpost in Engeland verstuurd, dan had je hier niet gezeten,” zei een collega nog. Hij verklaarde me voor gek, maar zat een paar weken later driftig mee te denken over mogelijke brieven. Het resulteerde in een lunch bij IKEA.

Ook kwam er een meisje langs met een enorme camera, die haar koptelefoon vervolgens vergat. Die heb ik toen nog naar het Centraal Station gebracht, maar daarna hoorde ik nooit meer iets van haar. Geen idee wat er met die opnames is gebeurd. Ik gaf op uitnodiging van de leukste juf van Nederland een workshop brieven schrijven op een basisschool in Amsterdam en mocht de liefde filmen in een oud Volkswagenbusje (dit klinkt fout – was gewoon een bruiloft).

Ik vroeg de burgemeester of hij zin had in een kopje koffie en dat had hij, maar een maand later toch maar niet. Vaak vond ik mijn project belachelijk, maar er verscheen ondertussen wel een stukje in Flow Magazine. Ik vroeg of Barack Obama zin had om een biertje te drinken, maar het bleef akelig stil. Een pizza die ik per brief probeerde te bestellen, liet lang op zich wachten. En mijn idee om van de stukjes chocolade in Cruesli een chocoladereep te maken, werd niet mogelijk geacht.

Ik ontving ook veel persoonlijke post, waarvan ik geen notie heb gemaakt. Ik schreef mijn slechtste en moeilijkste brief aan mijn ex-vriendin.  Tussen blogreacties per post, zaten (en zitten) hele bijzondere brieven. Brieven die ik herlees en die mijn dagen maken. Een docent stuurde een motiverend kaartje en duwt me richting afstuderen.

Een paar maanden geleden stelde een vrouw stelde zich aan me voor. Ze vertelde over een donkere periode uit haar leven. “Jouw geschreven stukjes maakten dat ik me beter voelde.”

Brieven zijn de baas! Tot snel, brievenkwalletjes!

Daavid

4 gedachten over “11 brieven die mijn leven hebben veranderd, een jaaroverzicht”

Plaats een reactie