Bekotebikkerd. Dat is een zin op zich. Ik vind het terug in een Belgische masterscriptie over alle woorden die volgen op be-, in een krantenartikel uit De Stem van 6 december 1986 (‘als je in Scheveningen zegt dat Hagenaars vriendelijke, gulle mensen zijn, dan zullen echte êgegatjesmense zeggen: ben je bekotebikkerd?’) en Dimitri Verhulst liet het een man zeggen in Bloedboek: ‘Ik zei: “Hey Kerels, zijn jullie nu helemaal bekotebikkerd?” (…)’ Daar blijft het bij. De precieze herkomst van het woord is onbekend, maar er zijn wel vermoedens. De betekenis: niet wijs, mal.
Bekotebikkerd is een woord dat ik eigenlijk wel wil hebben. Ik ben niet iemand die heel materialistisch is ingesteld, maar ik zou wel veel dingen aan mijn naam willen hangen. Ook zou ik graag een goede verzamelaar willen zijn, maar smurfen, postzegels, flippo’s en afgeknipte teennagels van verdrietige bejaarden bewaren en rangschikken; ik had er geen discipline voor.
Het lijkt me daarom een goed idee om bekotebikkerd te pikken van de afgestudeerde student, De Stem en Dimitri Verhulst. Probleem is dat Bloedboek van Dimitri natuurlijk al een paar keer gepubliceerd is, maar de recensie die ik las, was niet mild en misschien heeft dat voorkomen dat bekotebikkerd ontzettend vaak verspreid is. Een scriptie wordt alleen gelezen door een docent en De Stem heeft nog nooit iemand gelezen. Er zijn nog kansen.
Toch vind ik het een beetje zielig dat over bekotebikkerd wordt geschreven dat de herkomst onbekend is. En daarom is het een prettige gedachte dat het woord in 2018 opeens een opmerkelijke opmars maakte in de Nederlandse taal en gemeengoed werd in huishoudens. Zoals mijn moeder vroeger mijn lievelingskreet “Ben je helemaal betoeterd, ik word hier helemaal Gallisch van!” over mij heen kon laten rollen als een zoete toffee die tussen je tanden kliert en altijd op een grens tussen vervelend en lekker balanceert. Ik wil dat mensen elkaar berispen met bekotebikkerd. Mijn bekotebikkerd. Herkomst: vooral van David.
We leven toch in een tijd waarin je kan claimen en een beetje aan waarheden mag slijpen, dus ik claim bij deze de herkomst van bekotebikkerd. Ik ga heel veel over bekotebikkerd schrijven, het verspreiden en gebruiken. Mocht er dan iemand op een gegeven moment googlen op bekotebikkerd, je komt bij mij uit! Dat is een beetje de omgekeerde vorm van slimme internetteksten, want ik heb via Google Trends vernomen dat bekotebikkerd niet bepaald een hitpotentieel heeft.
Webshop de Woordenwinkel
Ik schreef een tijd geleden aan een van de redacteuren van de Dikke Van Dale dat ik plannen had om een theatervoorstelling te schrijven en t-shirts uit te brengen met opvallende Nederlandse woorden. De beschrijvingen uit de Van Dale zijn belast met auteursrecht, maar ‘op individuele woorden rust geen auteursrecht. We gebruiken ze immers allemaal’, antwoordde de redacteur. Dat betekent dat ze dus ook van mij zij. En – wat nog veel leuker is – dat ik ze mag verkopen. Ik ga bekotebikkerd verkopen.
Gouden business. Ik heb al zoveel mooie woorden gelezen, die ik aan de man wil brengen.
Bekokstoven kopen?
Bekokstoven bijvoorbeeld. Een prachtwoord en het synoniem bekonkelen niet minder; een koningspaar van stiekeme organisatie. En als je de Sjaak bent van iemand die je loopt te bekonkelen, dan moet je maar hopen er niet bekrabbeld van af te komen. Ze staan allemaal op korte afstand van elkaar in de Van Dale. Die prettige leeservaring werd overigens een aantal pagina’s verder ruw verstoord door de tussenkomst van Belasting. In grote getale, zou ik bijna schrijven, maar vooral in hordes letters. Wat dat betreft ben je zelfs in een woordenboek niet veilig voor dat ambtelijk blok pijn. De vraag is hoe ik mijn belastingaangiftes in de komende periode in orde maak en de inkomsten van mijn woordenhandel bij de Belastingdienst opvoer.
Nooit meer ‘ik heb er geen woorden voor!’ of ‘dat valt met geen woord te beschrijven’
Op mijn blog vind je vanaf nu ook een webshop: de Woordenwinkel. Je kunt er mooie woorden kopen, sommige van mij (koop bekotebikkerd), andere van ons allemaal. Je mag zelf weten wat je met het woord doet. Soms heb je namelijk ergens geen woorden voor en dan kun je ze bij mij kopen. Als ik niet meteen iets heb dat je nodig hebt, kan ik altijd in het magazijn kijken of ik nog iets heb liggen of verder zoeken in de Dikke van Dale.
Ik verkoop woorden voor begrafenissen, bruiloften, (de)motiverende speeches, festivals en geboortes, maar als je zelf ideeën hebt, dan is dat ook allemaal mogelijk. Je kan ze ook op een trui of t-shirt laten zetten, en dan ga ik bijvoorbeeld langs een zeefdrukkerij en dan neem ik het woord voor je mee. Je hoeft ook niet te betalen met geld, je mag zelf kiezen wat je voor een woord geeft. Ik gooi meteen een paar woorden in de uitverkoop.
Helaas is het woordaanbod op dit moment nog enigszins beperkt, ik verkoop ze t/m het begin van de B. Maar het aanbod zal bij voldoende belangstelling alleen maar stijgen. En zoals in elke respectabele webshop heb je de mogelijkheid om je aankoop te beoordelen, en een review achter te laten!