In 1664 stond in Nederland voor het laatst een dier voor de rechter. Een stier nam een boer op de hoorns en werd veroordeeld tot de doodstraf. De rechter bepaalde dat het beest levend begraven moest worden. ‘Zijn advocaat kon weinig voor hem doen.’1 Zijn advocaat? Wauw, in de zeventiende eeuw gingen we beschaafd om met dieren. Een (eerlijk) rechtsproces en een advocaat op kosten van de staat.
Nu is dat wel anders: runderen zijn veroordeeld tot brandende stallen en het enige varken hier in de wijde omgeving met prettige leefomstandigheden, wordt de ganse dag lastiggevallen door kinderen op de kinderboerderij. En ook nog eens steevast verkeerd aangesproken. (Alleen door mij, ik noem hem Kliko, omdat hij me doet denken aan die geniale aflevering van ‘Ik Vertrek‘.)
Dierproces in de Middeleeuwen
Alhoewel, helemaal beschaafd was een dierproces in de middeleeuwen niet te noemen, want een misdadig dier werd na een veroordeling levend begraven, gestenigd, verbrand, verdronken of gewurgd. Niet de mildste straffen. Het was de gewoonste zaak om varkens, honden, runderen en ezels voor het gerecht te slepen. Zo stonden eens een ezelin en eigenaar met een strop om de nek op het schavot, omdat ze ontucht hadden gepleegd.
Een toegesnelde pastoor – en tevens vriend van de ezelin – kon de dood van de ezelin op het laatste moment voorkomen. Zij zou nooit vrijwillig ingestemd hebben met de seksuele handelingen, bepleitte hij. De tenlastelegging werd ter plekke aangepast en zo bungelde de man even later eenzaam aan de strop, wegens verkrachting van een ezel.
Het schiep een precedent. Tegenwoordig worden voornamelijk de baasjes of eigenaren aangesproken op crimineel gedrag van hun trouwe viervoeters of roze modderkroelers. Terwijl er nog genoeg rottigheid wordt uitgehaald door dieren.
Nazistisch mormel vrijgesproken
In Schotland ging dit jaar een nazistisch mormel vrijuit, terwijl hij overduidelijk de Hitlergroet bracht.2
Steelhond gaat er met een golfbal vandoor
In 2012 pikte een hond de golfbal van de Engelse golfer Paul Casey tijdens de tweede ronde van het Alfred Dunhill Links Championship. ‘Hond pikt golfbal’ was de treffende kop boven het artikel. Vreemd genoeg werd de hond niet bestraft, maar geknuffeld. ‘Zoiets raars heb ik nog nooit op de golfbaan meegemaakt’, reageerde Casey.
Dan hebben dieren het nu toch een stuk beter. De honden. De honden hebben het beter.
