Toen onze dochter voor de eerste keer lachte, keek ze schuin langs ons heen. Haar blik omhoog gericht, naar het zwart-witte letterbord boven het ouderlijk bed.
‘Fiebelefors’ staat daarop geschreven, en daaronder de verklaring uit het woordenboek: ‘1. op stel en sprong, synoniem: overhaast, 2. in een oogwenk’. Het woord stond ook aan de wieg van haar verwekking.
Letterborden waren een paar jaar geleden een enorme hype en elke winkelier plakte er destijds quasi-gevatte lokroepen op. Vervolgens werd de markt overspoelt met letterborden, en omdat niemand ze nu meer wil hebben, zijn er nog miljoenen. Toen ik er laatst een kocht om woordenboekwoorden op te zetten, was dat als mosterd na een zesgangendiner.
Maar ik word dan ook nog steeds warm van lavalampen en de GameBoy colour. Waarschijnlijk omdat ik ze niet kon betalen op het moment dat ze gaande waren. ‘Gaande’ past meteen ook in dat rijtje, dat was ooit straattaal maar inmiddels is het fossielenpraat of boomerbullshit. Ik blijf een oude sok met een blog.
Mijn dochter is nu twee maanden oud en nog steeds niet uitgekeken op fiebelefors. Ik denk de laatste dagen: ben je dat woord niet spuugzat? Maar nee hoor, elke keer een brede grijns. Ook als ze net ontwaakt, diep in de nacht, hongerig naar melk en lichaamswarmte. Haha, fiebelefors! Wat dat betreft kunnen we veel van baby’s leren. Dagdagelijks met hetzelfde woord ontwaken en er zielsgelukkig van worden.
Wanneer lacht een baby?
Als je net een baby hebt gekregen, is een glimlach van dat roze baksel je redding in tijden van slaapgebrek en kleine-ledematen-paniek, maar wanneer komt die grijns eindelijk? Advies aan alle ouders die met smart wachten op de eerste lach van hun kind: koop een letterbord en hang het aan de wand. Succes gegarandeerd! En nu ik toch bezig ben, als je kleine wonder niet kan slapen, lees hem/haar dan voor uit een boek.
Sinds ik haar af en toe voorlees uit het woordenboek, hoop ik vurig dat haar eerste woordje niet ‘mama’ of ‘papa’ zal zijn, maar bijvoorbeeld: ‘equanimiteit’, ‘fieltenstreek’, of ‘falderappes’.
Na twee maanden is het de hoogste tijd om ‘fiebelefors’ op het letterbord te vervangen voor een woordenboekvondst die de afgelopen tijd beter illustreert. Ik koos voor een combinatie van twee spreuken, die ik eerder las bij het woord ‘dak’.
- Vrijen onder één dak (is geen ere, ’t) is een groot gemak Het is gemakkelijk vrijen als men in hetzelfde huis woont of vertoeft.
- Er zijn ratten op het dak Er zijn teveel mensen bij die het niet mogen horen.
Benieuwd of ze daarvan ook een lach op haar fieselemie krijgt.
